Jeremiah 23

CHAPTER 23

Two Kinds of Shepherds

1ω οι ποιμένες οι διασκορπίζοντες και απολλύοντες τα πρόβατα της νομής μου 2διά τούτο τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ επί τους ποιμένας τους ποιμαίνοντας τον λαόν μου υμείς διεσκορπίσατε τα πρόβατά μου και εξώσατε αυτά και ουκ επεσκέψασθε αυτά ιδού εγώ εκδικώ εφ΄ υμάς κατά τα πονηρά επιτηδεύματα υμών 3και εγώ εισδέξομαι τους καταλοίπους του λαού μου από πάσης της γης ου έξωσα αυτούς εκεί και καταστήσω αυτούς εις την νομήν αυτών και αυξηθήσονται και πληθυνθήσονται 4και αναστήσω αυτοίς ποιμένας οι ποιμανούσιν αυτούς και ου φοβηθήσονται έτι ουδέ πτοηθήσονται ουδέ εκζητηθήσονται λέγει κύριος 5ιδού ημέραι έρχονται λέγει κύριος και αναστήσω τω Δαυίδ ανατολήν δικαίαν και βασιλεύσει βασιλεύς και συνήσει και ποιήσει κρίμα και δικαιοσύνην επί της γης 6εν ταις ημέραις αυτού σωθήσεται Ιούδας και Ισραήλ κατασκηνώσει πεποιθώς και τούτο το όνομα αυτού ο καλέσει αυτόν κύριος Ιωσεδέκ 7διά τούτο ιδού ημέραι έρχονται λέγει κύριος και ουκ ερούσιν έτι ζη κύριος ος ανήγαγε τον οίκον Ισραήλ εκ γης Αιγύπτου 8αλλά ζη κύριος ος ανήγαγε και συνήγαγε άπαν το σπέρμα Ισραήλ από γης βορρά και από πασών των χωρών ου εξώθησαν εκεί και απεκατέστησεν αυτούς εις την γην αυτών 9εν τοις προφήταις συνετρίβη η καρδία μου εν εμοί εσαλεύθη πάντα τα οστά μου εγενήθην ως ανήρ συντετριμμένος και ως άνθρωπος συνεχόμενος από οίνου από προσώπου κυρίου και από προσώπου ευπρεπείας δόξης αυτού 10ότι μοιχών επλήσθη η γη ότι από προσώπου τούτων επένθησεν η γη εξηράνθησαν αι νομαί της ερήμου και εγένετο ο δρόμος αυτών πονηρός και η ισχύς αυτών ουκ ούτως

The Wicked Priests and Prophets

11ότι ιερεύς και προφήτης εμολύνθησαν και εν τω οίκω μου είδον πονηρίας αυτών λέγει κύριος 12διά τούτο γενέσθω η οδός αυτών αυτοίς εις ολίσθημα εν γνόφω και υποσκελισθήσονται και πεσούνται εν αυτή διότι επάξω επ΄ αυτούς κακά εν ενιαυτώ επισκέψεως αυτών λέγει κύριος 13και εν τοις προφήταις Σαμαρείας είδον ανομήματα προεφήτευσαν επι Βάαλ και επλάνησαν τον λαόν μου τον Ισραήλ 14και εν τοις προφήταις Ιερουσαλήμ εώρακα φρικτά μοιχωμένους και πορευομένους εν ψευδέσι και αντιλαμβανομένους χειρών πονηρών του μη αποστραφήναι έκαστον από της οδού αυτού της πονηράς εγενήθησάν μοι πάντες ως Σόδομα και οι κατοικούντες αυτήν ώσπερ Γόμορρα 15διά τούτο τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων προς τους προφήτας ιδού εγώ ψωμίζω αυτούς οδύνην και ποτιώ αυτούς ύδωρ πικρόν ότι από των προφητών Ιερουσαλήμ εξήλθε μολυσμός πάση τη γη 16ούτως λέγει κύριος το παντοκράτωρ μη ακούετε τους λόγους των προφητών των προφητευόντων υμίν ότι ματαιούσιν εαυτοίς όρασιν από καρδίας αυτών λαλούσι και ουκ από στόματος κυρίου 17λέγουσι τοις απωθουμένοις τον λόγον κυρίου ειρήνη έσται υμίν και πάσι τοις πορευομένοις τοις θελήμασιν αυτών και παντί τω πορευομένω εν πλάνη καρδίας αυτού ουχ ήξει επί σε κακά 18ότι τις έστη εν υποστήματι κυρίου και είδε και ήκουσε τον λόγον αυτού τις ενωτίσατο και ήκουσεν 19ιδού σεισμός παρά κυρίου και οργή εκπορεύεται εις συσσεισμόν συστρεφομένη επί τους ασεβείς ήξει 20και ουκ αποστρέψει ο θυμός κυρίου έως αν ποιήση αυτό και έως αν στήση αυτό από εγχειρήματος καρδίας αυτού επ΄ εσχάτων των ημερών νοήσουσιν αυτά 21ουκ απέστελλον τους προφήτας και αυτοί έτρεχον ουκ ελάλησα προς αυτούς και αυτοί προεφήτευον 22και ει έστησαν εν υποστάσει μου και ήκουσαν των λόγων μου και τον λαόν μου αν απέστρεφον από των πονηρών επιτηδεύματων αυτών 23θεός εγγίζων εγώ ειμι λέγει κύριος και ουχί θεός πόρρωθεν 24ει κρυβήσεταί τις εν κρυφαίοις και εγώ ουκ όψομαι αυτόν λέγει κύριος μη ουχί τον ουρανόν και την γην εγώ πληρώ λέγει κύριος 25ήκουσα α λαλούσιν οι προφήται α προφητεύουσιν επί τω ονόματί μου ψευδή λέγοντες ηνυπνιασάμην ενύπνιον 26έως πότε έσται εν καρδία των προφητών των προφητευόντων ψευδή και εν τω προφητεύειν αυτούς τα θελήματα της καρδίας αυτών 27των λογιζομένων του επιλαθέσθαι του ονόματός μου εν τοις ενυπνίοις αυτών α διηγούντο έκαστος προς τον πλησίον αυτού καθάπερ επελάθοντο οι πατέρες αυτών του ονόματός μου εν τη Βάαλ 28ο προφήτης εν ω το ενύπνιόν εστι διηγησάσθω το ενύπνιον αυτού και εν ω ο λόγος μου προς αυτόν διηγησάσθω τον λόγον μου επ΄ αληθείας τι το άχυρον προς τον σίτον ούτως οι λόγοι μου λέγει κύριος 29ουχ οι λογοι μου ώσπερ πυρ φλέγον λέγει κύριος και ως πέλεκυς κόπτων πέτραν 30ιδού εγώ προς τους προφήτας λέγει κύριος ο θεός τους κλέπτοντας τους λόγους μου έκαστος παρά του πλησίον αυτού 31ιδού εγώ προς τους προφήτας λέγει κύριος τους εκβάλλοντας προφητείας γλώσσης και νυστάζοντας νυσταγμόν εαυτών 32ιδού εγώ προς τους προφήτας τους προφητεύοντας ενύπνια ψευδή και ου διηγούντο αυτά και επλάνησαν τον λαόν μου εν τοις ψεύδεσιν αυτών και εν τοις πλάνοις αυτών και εγώ ουκ απέστειλα αυτούς και ουκ ενετειλάμην αυτοίς και ωφέλειαν ουκ ωφελήσουσι τον λαόν τούτον λέγει κύριος

The Concern of The LORD

33και εάν ερωτήση σε ο λαός ούτος η ιερεύς η προφήτης λέγων τι το λήμμα κυρίου και ερείς αυτοίς υμείς εστέ το λήμμα και ράξω υμάς λέγει κύριος 34και ο προφήτης και ο ιερεύς και ο λαός οι αν είπωσι λήμμα κυρίου και εκδικήσω τον άνθρωπον εκείνον και τον οίκον αυτού 35ούτως ερείτε έκαστος προς τον πλησίον αυτού και έκαστος προς τον αδελφόν αυτού τι απεκρίθη κύριος και τι ελάλησε κύριος 36και λήμμα κυρίου μη ονομάζετε έτι ότι το λήμμα τω ανθρώπω έσται ο λόγος αυτού και εξεστρέψατε τους λόγους θεού ζώντος 37ούτως ερείτε προς τον προφήτην τι ελάλησε κύριος ο θεός ημών 38διά τούτο τάδε λέγει κύριος ανθ΄ ων είπατε τον λόγον τούτον λήμμα κυρίου και απέστειλα προς υμάς λέγων ουκ ερείτε λήμμα κυρίου 39διά τούτο ιδού εγώ λαμβάνω και ράσσω υμάς και την πόλιν ην δέδωκα υμίν και τοις πατράσιν υμών 40και δώσω εφ΄ υμάς ονειδισμόν αιώνιον και ατιμίαν αιώνιον ήτις ουκ επιλησθήσεται